خواستم پست سیاسی بذارم دیدم الکی میان میگیرنم.
حالشو ندارم.
در نتیجه به تلاوت آیاتی چند در باب ریجکشن تراپی بسنده میکنم.
روشش اینه که میری با غریبه ها حرف میزنی بعد ازشون میخوای یه کاری برات بکنن که میدونی قطعا جوابشون نه هست.
مثلا میری به طرف میگی میشه با ماشینت منو ببری شاهین شهر؟
طرف هم یه نگاه عاقل اندر سفیهی بهت میکنه میگه : نه.
تو به هدفت میرسی. و هی این کارو تکرار میکنی.
این روش رو آقای کاملی ابداع کرده برای کسانی که خجالتی هستند.
و کارت هم ساخته از گفتگوهایی که با بقیه داشته و نه شنیده.
اینجا میتونین بخونینش:
در هر صورت من نظرم اینه اگه واقعا حرفی برای گفتن دارید این روش رو امتحان کنید.
وگرنه خجالتتون میریزه ولی حرفی برای گفتن نخواهید داشت در هر صورت.
یا ممکنه وقتی حرف بزنید طرف از حرفاتون حوصلش سر بره.
چون در واقع شما خودتون از خودتون حوصلتون سر رفته.
وگرنه که نمیخاستید انقد ملتمسانه با کسی ارتباط برقرار کنید!
یعنی ممکنه مشکل حاد تر از خجالت باشه.
و خجالت فقط یه پوشش ظاهری باشه براش.
البته اشتباه نشه، این حرفایی که میزنم رو همه نمیتونن قبول کنن مگر اینکه خیلی سنسیتیو باشن.
در حالت عادیه اوکیه.
مثلا برای آدمی مثل من، راه حل های عادی جواب نمیده.
چون من کانفلیکت های زیادی دارم. و این خیلی چیز کوچیکیه که بشه ازش نام برد.
برای آدمایی مثل من روش های کند جواب میده.
چون توی تمپوی آداجیو هستم.
یعنی بیشتر وقت ها.
این روش هم یه روش درونیه.
یعنی مشکلاتت رو با خودتت اول از همه بر طرف میکنی.(که اینم داستان خودشو داره)
بعد وقتی با خودت اوکی شدی، خود به خود توی واقعیتی قرار میگیری که برات قابل قبوله. آزار دهنده نیست.
یعنی برات مهم نیس با کسی ارتباط داشته باشی یا نه.
ارتباط نباشه خوبه، باشه هم چه بهتر! (خودتون بیشتر ترجیح نمیدید با چنین آدمی ارتباط داشته باشید؟)
من این حالت رو ایده آل تعریف میکنم. نه حالتی رو که یک نفر از ترس تنهایی بره با خجالتش مبارزه کنه و ارتباط برقرار کنه. یا مثلا حالتی که یه نفر اجتماعی باشه ولی فقط برای ترس از تنهایی.
روشش منطقی هم هست دیگه! وقتی بری آمریکا، دیگه نمیتونی ایران باشی. از لحاظ جغرافیایی غیر ممکنه. یعنی تو الان توی یه واقعیتی هستی که هر چیزی جذب میکنی با اون واقعیت تناسب داره. نمیشه مثلا انتظار داشته باشی اونجا کسی شما رو مجبور به رعایت حجاب کنه. (قبلش هم البته همینطور بود)
خب این روش سختیه و شاید خیلی طول بکشه برای بعضی ها...
ولی در هر صورت من این روش رو ترجیح میدم. چون پایداری بیشتری داره.